Çoook uzun bir zamandan sonra bugün içime bir huzur çöktü nedense.. Aslında o ferahlık bedenimde bir yerlerde hep var ama bazen saklanıyor benden. Ara sırada bugün olduğu gibi sığınağından çıkıverip gülümsüyor bana ..
Arada kendi kendime diyorum ki "elin tutuyor, ayağın tutyor, gözün görüyor sağlığın yerinde, senin derdin ne?" Herkesin olduğu gibi benim de en büyük sorunum bu işte "Rahat batması" :) Koyver gitsin artık Ceren dedim bugün .. Bakalım kaç gün pervasız duracağım çok merak ediyorum doğrusu..
Önümde bir dünya seçenek var ve ben yine değerlendirmiyorum. Çünkü içime sinmiyor, kabullenemeyeceğimi adım gibi biliyorum. En doğrusu ne şeytanı gör ne selavat getir ;) Ben buyum işte hiç kötü olamadım, olmadım ..
Zaman, sadece bir tutam daha zaman ..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder